Słodka i orzeź­wia­jąca her­bata po turecku z miętą

Poczę­stu­nek w postaci her­baty jest sym­bo­lem turec­kiej gościn­no­ści. Pije się ją w dużych ilo­ściach, nawet do kil­ku­na­stu razy dzien­nie, także w naj­więk­sze upały. Herbata po turecku to nie tylko powód do spędzenia wspólnie popołudnia, to także swoisty symbol gorącej Ankary.

Zapa­rze­nie her­baty po turecku to swo­isty rytuał. Liście her­baty zapa­rzamy w çay­dan­lık, czyli w spe­cjal­nym imbryku. To wła­ści­wie dwa czaj­niczki, które są szczel­nie ze sobą połą­czone. Do dol­nego nale­wamy wodę i gotu­jemy ją do wrze­nia. W górny wsy­pu­jemy liście her­baty na spe­cjalne sitko, a następ­nie zale­wamy je nie­wielką ilo­ścią gorą­cej wody, aby otrzy­mać esen­cję.

Herbata po turecku, spo­sób przy­go­to­wa­nia:

Z pozoru picie gorącej herbaty z cukrem nie jest najlepszym pomysłem w czasie upałów. Jednakże tylko z pozoru. Arabowie, jako lud mieszkający od pokoleń na rozżarzonej pustyni wypracowali wiele sposobów na radzenie sobie z wysoką temperaturą. Przodkowie dzisiejszych mieszkańców Afryki Północnej zauważyli, że gorący napar podnosi znacznie temperaturę ciała człowieka, przez co różnica między nią a otoczeniem staje się mniejsza, dlatego wypicie gorącej herbaty z cukrem działa w kolejnych momentach kojąco. Słodzenie również miało swój cel, cukier podany w wersji rozpuszczonej, szybko wchłania się do krwiobiegu, dzięki czemu natychmiastowo uzupełnia bilans kaloryczny. W upałach zwykle nie mamy apetytu, a karawana musiała aktywnie podążać do celu, aby dostarczyć transportowane towary do miejsca przeznaczenia.

Aro­ma­tyczną her­batę pijemy zatem z maleń­kich szkla­ne­czek w kształ­cie tuli­pa­nów, podawanych na spodeczku z kostkami cukru.

Herbata z miętą doskonale orzeź­wia w naj­bar­dziej upalne dni.
 Zapraszamy do naszej tradycyjnej tureckiej kuchni.